
W przypadku lokalizacji takich, które tworzą jedną przestrzeń użytkową wraz miejscem do spania np. kawalerki, czujnik tlenku węgla należy umieścić możliwie jak najdalej od kuchenki i jak najbliżej miejsca do spania. Czujnik CO powinien być zawieszony na wysokości dróg oddechowych, czyli tzw. „strefy oddychania”.
Jeżeli urządzenie spalające paliwo znajduje się w pomieszczeniu, które nie jest normalnie użytkowane np. w kotłowni, czujnik CO należy umieścić tuż za do drzwiami tego pomieszczenia, tak aby sygnał był łatwo słyszalny. Alternatywnie w pomieszczeniu takim można zamontować czujnik CO z opcją bezprzewodowego połączenia z innymi czujnikami lub czujnik CO typu A, który ma wyjście umożliwiające podłączenie sygnalizatora zewnętrznego.
W pojazdach kampingowych oraz na łodziach może wystąpić dodatkowe ryzyko przedostania się do ich wnętrza, przez otwory wentylacyjne, tlenku węgla emitowanego przez pojazdy, silniki i generatory spalinowe, czy też grille znajdujące się w ich pobliżu. Nie zmienia to jednak podstawowych wytycznych dotyczących umiejscowienia czujników CO. Pojazdy kampingowe i łodzie powinny być wyposażone w czujnik CO umieszczony w pomieszczeniu, w którym znajdują się urządzenia emitujące spaliny, zamontowany zgodnie z wytycznymi opisanymi w dziale „Zalecane miejsca montażu w pomieszczeniu z urządzeniem emitującym spaliny”. Jeżeli pojazd kampingowy lub łódź mają jedną przestrzeń użytkową wraz miejscem do spania, to można ją uznać za odpowiednik kawalerki, wobec czego wystarczy jeden czujnik tlenku węgla. Jeżeli jednak, miejsce do spania znajduje się w pomieszczeniu innym niż to, w którym jest urządzenie (-a) emitujące spaliny, to także tam należy umieścić czujnik CO, zgodnie z wytycznymi opisanymi w dziale „Zalecane miejsce montażu w pomieszczeniu bez urządzenia emitującego spaliny.”
Nie jest możliwe podanie szczegółowych wytycznych odnośnie dokładnego miejsca montażu czujnika CO, które pasowałyby do wszystkich rodzajów pomieszczeń i ich sposobów użytkowania. Podane poniżej wytyczne powinny być brane pod uwagę przy określeniu optymalnej lokalizacji w odpowiedniej sytuacji.

W przypadku montażu na ścianie czujnik należy umieścić:
W przypadku montażu na suficie, czujnik powinien znajdować się co najmniej 300 mm od ściany, żeby uniknąć montażu w tzw. "martwej strefie”.

Pomimo, że tlenek węgla ma podobną gęstość do otaczającego powietrza, montaż czujnika CO możliwie blisko sufitu lub na suficie, w pomieszczeniach z urządzeniem emitującym spaliny zalecany jest ze względu na fakt, że tlenek węgla będący częścią ciepłej mieszaniny gazów ma tendencję do unoszenia się do momentu, aż ulegnie ochłodzeniu.

W pomieszczeniach z ukośnym sufitem czujnik CO powinien być zamontowany w wysokiej części pomieszczenia.

W przypadku lokalizacji takich, które tworzą jedną przestrzeń użytkową wraz miejscem do spania, czujnik tlenku węgla należy umieścić możliwie jak najdalej od kuchenki i jak najbliżej miejsca do spania. Czujnik CO powinien być zawieszony na wysokości dróg oddechowych, czyli tzw. „strefy oddychania”.

Jeżeli czujnik CO ma być zamontowany w pomieszczeniu, w którym nie ma urządzenia emitującego spaliny lub w pomieszczeniach znajdujących się z dala od ww. urządzeń, zgodnie z zaleceniami normy PN-EN50292:2013, powinien on znajdować się względnie blisko „strefy oddychania” tj. na wysokości dróg oddechowych. W sypialni czujnik czadu możemy postawić na szafce nocnej lub zamontować na ścianie na wysokości ok. 1 metra od podłogi. Na korytarzu czujnik CO możemy zamontować np. na ścianie na wysokości ok. 1.5 metra od podłogi.

W pojazdach kampingowych i łodziach nie zawsze jest możliwe znalezienie optymalnego miejsca montażu czujnika CO. Na przykład w małym samochodzie kampingowym lub małej łodzi może brakować pionowych powierzchni nadających się do jego zamocowania. Niemniej jednak w takich sytuacjach, przy wyborze odpowiedniego miejsca montażu czujnika CO, należy wziąć pod uwagę dwa najważniejsze zalecenia:
Czujnik może pracować jako urządzenie wolnostojące (np. umieszczony na półce lub stole). W przypadku instalacji wolnostojącej, czujnik należy postawić w taki sposób, aby nie mógł on zostać przypadkowo zrzucony na podłogę. Wybór miejsca powinien być zgodny z instrukcjami opisanymi powyżej. Czujnik musi zawsze znajdować się w położeniu pionowym.
Czujnik tlenku węgla nie powinien być wystawiony na działanie nadmiernych oparów benzyny, oleju napadowego, rozpuszczalników, alkoholi ani płynów czyszczących. W jego pobliżu nie należy używać środków polerujących i czyszczących na bazie związków organicznych, perfum lub aerozoli w sprayu, zmywacza do paznokci, czy też odświeżaczy powietrza. Niżej wymienione związki chemiczne mogą zakłócić działanie czujnika tlenku węgla i powodować fałszywe alarmy: metan, propan, izobutan, izopropanol, etylen, benzen, toluen, octan etylu, siarkowodór, wodór, dwutlenek siarki.
Działanie czujnika CO może zakłócać wodór emitowany m.in. podczas ładowania akumulatora, bądź utwardzania betonu lub cementu w określonych warunkach. Lotne związki organiczne (LZO), np. alkohole mogą przedostawać się do powietrza z substancji chroniących przed wilgocią lub innych powłok zawierających alkiloalkoksysilany, powodując tym samym aktywację alarmu.
Czujnik CO może reagować na krótkotrwałe emisje spalin na przykład podczas rozruchu urządzenia gazowego lub rozpalania kominka. Aktywację sygnalizacji alarmowej może spowodować, również duża koncentracja dymu tytoniowego.
